بنده من! اگر می‌دانستی چقدر دوستت دارم، توبه می‌کردی و از اشتیاقم می‌مردی!
زمان توبه
از مواقع توبه، ایام‌الله است و یکی از ایام‌الله، شب‌های قدر است که همه دست استغفار به آستان الهی بلند می‌کنند و می‌گویند «الهی العفو»
حدیث دل‌سپردن، ص 65 (دکتر مرتضی آقا تهرانی)
رساترین بشارت
از رساترین بشارت‌هایی که درباره ماه رمضان وارد شده است نفرین پیامبر صلی الله علیه و آله است بر کسی که در آن آمرزیده نشود.
المراقبات، ص 215 (حاج میرزا جواد ملکی تبریزی)
توبه نصوح
محمدبن احمد می‌گوید: از امام هادی علیه‌السلام پرسیدم: توبه نصوح (خالص) چیست؟ حضرت در پاسخ من نوشت: این که باطن و درون(در مقام توبه) همانند ظاهر باشد؛ بلکه باطن از ظاهر، برتر باشد.
جهاد با نفس، ص 327 (شیخ حر عاملی)
توبه؛ باب الامان
استغفار یعنی: طلب مغفرت و آمرزش گناهان از درگاه الهی، که اگر درست و جدی انجام شود، باب برکت الهی را به روی انسان باز می‌کند و او را به امان و لطف و توفیق ربوبی بهره‌مند می‌نماید و در پی آن، فتوح در میدان‌های گوناگون حاصل می‌شود.
از ملک تا ملکوت، ص 369 (سیدحسین تقوی)
شرایط توبه
توبه سه شرط دارد: اول ندامت و پشیمانی از عملکرد گذشته. دوم: تصمیم جدی بر عدم بازگشت. سوم: جبران کوتاهی‌ها و تقصیرات آن.
سیری در سلوک عارفان، ص 62 (دکترسیدحسین ابراهیمیان)
شرط قبولی توبه
عده ای می پندارند وقتی می توانیم توبه کنیم پس چرا گناه نکنیم؟ غافل از اینکه خداوند اگر چه از روی رحمتش دری به سوی بندگان گشوده به نام توبه؛ اما از روی حکمتش تنها عده ای خاص را موفق به توبه می کند کسانی که از روی جهالت و استضعاف فکری به گناه آلوده شدند.
حکایت‌ها و هدایت‌ها، ص 205 (شهید مرتضی مطهری)
توبه برای توبه
باید در حال استغفار، حالت ظاهری و صورت و قلب و باطن بنده بسان گناه‌کارانی باشد که از محضر خداوند بزرگ ـ که به تمام اسرار آگاه است ـ طلب آمرزش و مغفرت می‌کنند؛ زیرا اگر در حالی که قلبش به غفلت و عقلش به نسیان و فراموشی مبتلاست و یا با حالت کسالت و سستی از خداوند ـ جل جلاله ـ طلب آمرزش کند، این‌گونه استغفار، خود از جمله گناهان است.
ادب حضور، ص 350 (سید بن طاووس)
تولدی دیگر
توبه، چرک و آلودگی قلب را می‌شوید و زنگارهای آن را می‌زداید این‌جاست که توبه کننده به درد و درمانش واقف شده، از گناهانش به در می‌آید؛ همچون روزی که از مادرش متولد شده است.
صراط سالک، ص 177 (علی محیطی)
توبه؛ یک نیاز همگانی
توبه، عبارت از رجوع و بازگشت از حال پست‌تر و پایین‌تر به مرتبه عالی و برتر از آن است و در عالم وجود جز ذات ذوالجلال که غنی بالذات است، موجودی یافت نمی‌شود که از هرجهت کامل بوده، نیازی به ترقی و تکامل نداشته باشد و این است که معنای نیاز همگان را به توبه تصحیح می‌کند.
اسراالصلوه، ص 76 (میرزا جواد ملکی تبریزی)
تأخیر در توبه...
گناهان به منزله سموم قاتله‌اند هم‌چنان که (آدمی) در سموم باید مداوا کند پیش از آن که او را هلاک کند، هم‌چنین واجب است بر کسی که گناه کند مبادرت نماید به توبه، پیش از آن که او را هلاک کند؛ پس تأخیر توبه، گناه دیگر خواهد بود.
حق الیقین، ص 620 (علامه مجلسی)
راه محو گناهان
کسی که توبه می‌کند باید آثار گناهان گذشته را از دل خود محو کند و محو آن‌ها به طاعات و عبادات می‌شود.
معراج السعاده (ملااحمد نراقی)
شوق برگشت
از وحی خداوند به داوود علیه السلام است که فرمود: ای داوود! اگر آنان که از من روی‌گردان شده‌اند، می‌دانستند که چه‌گونه در انتظارشان هستم و چه مهری نسبت به آنان دارم و چه‌قدر مشتاقم که معصیتشان را ترک کنند، از اشتیاق من می‌مردند و در راه محبتم، بند از بندشان جدا می‌شد.
المحجه البیضاء، ج 8، ص 62
قرب الی‌الله
همین که انسان گردن‌کلفتی نمی‌کند و در مقام عذرخواهی و اقرار به گناه برمی‌آید، یک مرحله به خدا نزدیک می‌شود.
نجوای عاشقانه، ص 91 (علامه مصباح یزدی)
دعای آخر
الهی! اگر پشیمانی در پیشگاه حضرتت توبه است پس من از همه پشیمان‌ترم و اگر ترک گناه، توبه محسوب می‌شود پس نخستین توبه‌کننده منم و اگر استغفار سبب ریختن گناهان است من در برابرت از استغفارکنندگانم.
صحیفة سجادیه (دعا در باب توبه)
به کوشش: رضا خورشیدی
منبع: تبیان با کمی ویرایش
:: بازدید از این مطلب : 1489
|
امتیاز مطلب : 19
|
تعداد امتیازدهندگان : 6
|
مجموع امتیاز : 6
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
